Jodenvervolgingbedum.nl

Zij waren joods en mochten niet bestaan.



Jozef en Regina Meijer

Hier wordt het verhaal verteld over de joden vervolging in het Groningse dorp Bedum ten tijde van de tweede wereldoorlog 1940-1945.Toen de oorlog uitbrak waren Jozef en Regina Meijer de enige joden die in Bedum woonden. Zij zijn slachtoffer van deze oorlog geworden enkel en alleen omdat zij jood waren en niet mochten bestaan. Via deze site komt u te weten wat er met hen is gebeurd, waar ze ondergedoken hebben gezeten en wat er nog bewaard is gebleven.

Jozef en Regina staan synoniem voor miljoenen anderen en dat mag nooit vergeten worden. En daarom is deze site gemaakt.

 

 

Hoe mijn interesse ontstond...

In 1998 ben ik verhuisd. Vond een “oud” huis toch iets sfeervoller. Het huis aan de Schultingastraat in Bedum te koop stond. Vanaf de buitenkant leek het goed ook al bleek later dat er een hoop moest worden opgeknapt. Veel authentieke elementen waren over gebleven.
Na een tijdje hoorde ik van verschillende personen uit het dorp dat hier in dit huis Joodse mensen hadden ondergedoken gezeten. In ons huis….. Toen werd ik nieuwsgierig. Kort erop verscheen een artikel in de Ommelander courant.
Dit verhaal ging over het echtpaar Meijer, geen familie overigens. Het verhaal werd gedaan door meneer Van Dis uit Bedum. Ik weet nog dat ik toen dacht: “die meneer moet ik spreken”.  Dat spreken met meneer Van Dis is wel goed gelukt dacht ik. We spraken elkaar nagenoeg dagelijks. Hij is een trouwe bondgenoot gebleken! Hij bleek vlak bij mij om de hoek te wonen.

Dhr. D.P. van Dis Dhr. D.P. van Dis

Hij hoorde van mij dat ik erg geïnteresseerd was in het verhaal achter de Joodse familie Meijer. Nog geen uur later stond hij destijds bij mij op de stoep met allemaal informatie over deze twee Joodse medeburgers. Meneer Van Dis heeft in de jaren 80 heel veel mensen geïnterviewd over deze geschiedenis. Het bleek dat Dhr. Van Dis en ik eigenlijk allebei vonden dat er meer met dit verhaal moest worden gedaan.....
Zo ontstond het idee om een lesbrief voor de jeugd op te stellen. We zijn samen aan de slag gegaan met de culturele commissie van de gemeente Bedum. Met steun van de gemeente is er uiteindelijk een hele mooie lesbrief uit voort gekomen die nu nog op de Bedumer basisscholen rond gaat.Het bleek dat meneer Van Dis nog originele foto’s in zijn bezit had. Ook gaf hij mij de namen van personen die ik eens zou moeten spreken. Hij noemde bijvoorbeeld mevrouw Grasdijk die als klein meisje in het huis van Jozef en Regina was komen te wonen en de originele “jodenster” in haar bezit had. Zij stond die belangeloos af maar wel met de bedoeling dat de ster voor educatie zou worden gebruikt. Later bleek dat haar overleden zus ook de ster nog had bewaard. Haar zwager heeft deze ster ook gedoneerd.

Originele spullen inlijsten .....

Meneer Van Dis en ik hebben besloten alle originele spulletjes in te laten lijsten zodat ze de tand des tijds goed zouden kunnen doorstaan. Wij vonden allebei dat we er nog meer mee moesten doen. Het bleek dat kamp Westerbork verhalen zocht van personen die daar in het kamp hebben verbleven en later op transpost zijn gezet. Wij hebben hun twee verhalen aangeleverd die nu nog op de site van Westerbork zijn te bewonderen. Ze gaan op deze manier nooit meer verloren.
Ook ik, net zoals meneer van Dis in de jaren 80, heb vele personen gesproken die mij nog iets over Jozef en Regina Meijer konden vertellen. Het worden er wel steeds minder…. 

We hebben Dhr. Waling Lerk in ons huis op bezoek gehad samen met zijn vrouw. Waling was destijds een kind toen Jozef en Regina in “zijn” huis zaten verstopt. Dankzij hem weten we in welke kamer ze hebben gezeten (zie zijn verhaal en foto elders op deze site) Ook de heer Van Kooten heb ik gesproken die Regina op zijn fiets vervoerde naar een nieuw onderduik adres.
Meneer van Dis en ik zijn naar de kleinzoon van opper wachtmeester Ter Horst afgereisd in Den Haag. Hij gaf ons een sabel mee die van z’n opa was geweest. We hebben de dochters van notaris Wolters in huis gehad, mevrouw Jonkheer-Veldman en haar man zijn hier geweest. Haar vader verborg Hielke van der Heide en Willem Homoet in zijn boerderij. (zie het verhaal van hen elders op deze site)

Basisscholen bezoeken.....

Na de lesbrief groeide het idee om zelf langs de scholen te gaan en het verhaal te vertellen voor de hoogste groepen van de basisschool en voortgezet onderwijs. Inmiddels heb ik al vele scholen bezocht. (Zie de reactie's van scholieren en hun leerkrachten bij het gastenboekje elders op deze site) Ook heb ik al veel volwassen groepen gehad. Met name omdat het om zo'n persoonlijk verhaal gaat, dicht bij huis en het feit dat er zoveel materiaal bewaard is gebleven maakt indruk. Een mooie ervaring voor een "niet leraar" om eens voor de klas te staan.


Meneer Van Dis had zelf nog een echte dwangarbeiders-koffer.  In deze koffer gaan alle originele spullen van Jozef en Regina mee naar de lezingen. Vaak krijg ik bij binnenkomst op scholen de reactie: "wow, wat een vet gave koffer". En dan moet ik nog beginnen met vertellen.....

Ik hoop dit nog jaren te mogen doen. Want dit verhaal van de twee enige Joden uit Bedum ( tijdens WOII ) mag natuurlijk nooit verloren gaan! Het grote leed wat deze twee onschuldige mensen is aangedaan staat synoniem voor 6 miljoen anderen. Ik hoop dat deze site er onder andere voor gaat zorgen dat Jozef en Regina Meijer nooit vergeten zullen worden Ook zou ik het mooi vinden dat iedereen die deze site heeft bezocht nog eens stil staat bij het feit dat vrijheid een belangrijk goed is! Verder wil ik tot slot iedereen bedanken die op welke wijze dan ook zijn/haar bijdrage heeft geleverd aan het tot stand komen van deze website.

Han Meijer, Bedum 28 februari 2006